روزنامه‌نگاران از چه رفتارهای مسئولان روابط عمومی متنفرند؟
هرچند روابط عمومی و روزنامه‌نگاری ارتباط تنگاتنگی با هم دارند اما بیشتر مواقع مقوله‌های مجزا و متفاوتی هستند.
روزنامه‌نگاران معمولا جریان بی‌پایانی از ایده‌های مختلفی که قابل انتشار در مطبوعات هستند را در سر می‌پرورانند. از سوی دیگر بودجه‌ی تحریر مقاله رو به کاهش است و همین باعث می‌شود سردبیران فشار بیشتری متحمل شوند. تمام این عوامل باعث می‌شود که روزنامه‌نگاران زمان کافی برای پاسخ به سوالات و ایمیل‌های افراد فعال در زمینه روابط عمومی را نداشته باشند.
ارتباط روزنامه‌نگاران و مسئولان روابط عمومی همیشه نباید مشکل ساز باشد. رعایت چند نکته و ترفند ساده توسط مسئولان روابط عمومی می‌تواند ارتباط آنها را تا میزان زیادی بهبود بخشد.
به یاد داشته باشید که یک مسئول روابط عمومی موفق می‌تواند با نشان دادن هنر خود و نوشتن مطالب خوب بر روزنامه‌نگاران نفوذ کنند.
۱) پیگیری بیش از حد
روزنامه‌نگاران هر روز صدها مطلب مطبوعاتی دریافت می‌کنند و بعد از بررسی مطالبی که با اهداف و علاقمندی آنها سازگار بوده و از همه مهم‌تر این‌که متناسب با حوزه فعالیت‌شان باشد را منتشر می‌کنند. بنابراین پیگیری مداوم مطالب توسط مسئولان روابط عمومی می‌تواند تاثیر منفی بر روی دیدگاه آنها داشته باشد و باعث شود که از پاسخ به سوالات شما طفره بروند.
۲) ارتباط در زمان نامناسب
روزنامه‌نگاران معمولا برنامه‌ی مشخص و از پیش تعیین شده‌ای برای خود در نظر می‌گیرند که غیر قابل تغییر است. به همین دلیل اگر یک مصاحبه مطبوعاتی نیز خارج از زمان مقرر برایشان ارسال شود باید به طور اجمالی بررسی‌هایی بر روی آن انجام دهند تا صحت و سقم این مطلب برایشان ثابت شود و پس از بررسی‌های لازم آن را منتشر کنند.
۳) ارسال خبرهای یکسان به روزنامه‌نگاران مختلف
اگر به عنوان یک مسئول روابط عمومی با چندین روزنامه‌نگار همکاری می‌کنید، باید تمام خلاقیت خود را در نوشتن مطالب مطبوعاتی به کار بندید و نوشته مربوط به تخصص هر فرد را برایش ارسال کنید تا شانس بیشتری برای انتشار مطالبتان وجود داشته باشد. سعی کنید با ارسال ایمیل‌های بی‌ربط وقت روزنامه‌نگاران را نگیرید و به یاد داشته باشید که داشتن اهداف مشخص در فعالیت مطبوعاتی معمولا نتایج بهتری به همراه دارد.
۴) برچسب‌های اغراقی به مطالب
اگر هنگام ارسال مطلب به روزنامه‌نگاران تاکید می‌کنید که مطلب شما منحصر به فرد و مهم است و فوریت دارد، باید واقعا این طور باشد. چرا که وقتی آنها پس از خواندن مطالب شما متوجه می‌شوند که فقط یک مطلب معمولی برایشان ارسال شده نسبت به نام شما بدبین شدهو شانس خوانده شدن مطالب ارسال شده توسط شما به شدت کاهش می‌یابد.
حتی در صورت فوریت نیز مطالب شما خوانده نمی‌شود زیرا این افراد به دلیل ترافیک کاری خود مخالف درگیر شدن در هرزنامه‌ها هستند. پس به منظور موفقیت بیشتر لازم است که به حقوق و وقت روزنامه‌نگاران احترام بگذارید و با صداقت با آنها برخورد کنید.
۵) بدقولی کردن و ایجاد بی‌اعتمادی
روزنامه‌نگاران معمولا به مسئولان روابط عمومی که به ایمیل‌های ارسال شده توجهی نمی‌کنند دید خوبی ندارند. زیرا معتقدند باعث اتلاف وقت‌شان می‌شوند. بنابراین برای بهبود ارتباط خود با آنها به نظرات و زمینه فعالیت آنها بیشتر توجه کنید تا به شما اعتماد کنند.
